ඔබට අවශ්‍ය කවි වර්ගය singlish වලින් type කරන්න. (eg : kamath kavi, pal kavi, goyam kavi)

පාරු කවි

අතීත සමාජයේ භාණ්ඩ හා මගී ප්‍රවාහනය සඳහා ගොඩබිම මෙන්ම ජල මාර්ග ද යොදා ගැනුණි. ජල මාර්ග, විශේෂයෙන්ම ගංගා, ඔස්සේ සිදු කෙරුණු ප්‍රවාහන කටයුතු සඳහා යොදා ගැනුණේ ඔරු පාරු වේ. මෙසේ ඔරු පාරු පැදීමේ දී ගායනා කල කවි පාරු කවි ලෙස හැඳින්වේ.

පූරුවේ කරපු අකුසල්                                    ගෙවන්නට
පාරුවේ ඇවිත් විය දුක්                                     විඳින්නට
මාරුවේ අවල අදිමින් විටින්                                      විට
සීරුවේ බසිමු ගොස් තුන්                                  මෝදරට

ඔන්න මලේ ඔය නාමල නෙළා                           වරෙන්
අත්ත බිඳෙයි පය බුරුලෙන් තබා                         වරෙන්
කැලණි ගඟේ ඔරු යනවා බලා                            වරෙන්
සාදුකාර දී ඔරුවක නැගී                                      වරෙන්

නාග ලොවට නයි ඇදගෙන                            යන්නාසේ
ගග තුළ පිළිබිඹුව පෙන්නා                                මනාසේ
මහ දාගැබ මයියංගන                                      පරකාසේ
පසුකර වේරගං තොට අපි යමු                         සතොසේ

පාරුව පැද්දේ උඩහට                                       යන්නයි
සතර වරම් දෙවි අවසර                                    දෙන්නයි
කිරිඳි ගඟේ රතු මැණික්                               තිබෙන්නයි
පාරු පදින්නේ මැණික්                                   ගරන්නයි

ගගේ යන්නෙ නැකතින් අගුල                         පැදගෙන
සමන් දෙවියන්ට තුටු පඞුරු                            බැඳගෙන
මෙවන් කළු ගඟේ කණු මුල්                       සොයාගෙන
ඉතින් යමුය හැම දෙවියන්ට                            වැඳගෙන

සූරිය උදාවන තුරු පිනි                                     බෑවිල්ල
පාරුව පදින තුරු ජලයේ                              සෙලවිල්ල
මාරුව බල බලා හිතයට                                කැරකිල්ල
කාරිය කෙරෙන තුරු කාගෙත්                         රැවටිල්ල

මාතර ගඟේ ඉන්නා කිඹුලිගෙ                             පැටියා
තල්ල සුදුයි බෙල්ලේ ගෝමර                            කැටියා
යන එන ඔරු පාරු නවතාගෙන                           සිටියා
මිනී නොකයි මාතර කිඹුලිගෙ                            පැටියා

ගමන් යන්න නැකතින් පාරු                          පැදගෙන
සමන් දෙවියන්ට පුද පඬුරු බැඳ                           ගෙන
මෙවන් කළු ගඟේ ගල් මුල්                          බලාගෙන
අපි යමුව සැම දෙවියන්ට වැඳ                              ගෙන

මස්සිනාගෙ මඟුලට මම රුහුණු                           ගියේ
ලස්සන ගමන් බඩු පටවා එන්ට                           ගියේ
පස්ස බලන කොට අගුලක් ගිලී                           ගියේ
රත්තරන් ලියකි තෙලිකඩ ගඟේ                         ගියේ

හඳපානේ මඳ පවනේ ගමන්                                  යමූ
රෑ වුණ තැනේ අම්බලමක වාඩි                            වෙමූ
අට පණමක පැණි අරගෙන බෙදා                          කමූ
යහළු අපට ඔරු පැදපන් බුලත්                              දෙමූ 

මලේ මලේ තැඹිලිය වැන්න පොල්                     මලේ
රැලේ රැලේ මූදෙන් දමන දිය                              රැලේ
බලේ බලේ රාසිය දෙවියන්ගෙ                           බලේ
ගලේ කොටුව බැන්දයි තිරිකුණා                         මලේ

ඔන්න මලේ ඔය නාමල නෙලා                        වරෙන්
අත්ත බිඳෙයි පය බුරුලෙන් තබා                      වරෙන්
කැළණි ගඟේ ඔරු යනවා බලා                        වරෙන්
සාදුකාර දී ඔරුවක නැගී                                  වරෙන්

මොටද උපන්නේ මේ වියළුවේ                           රටේ
බැඳපු බැම්ම මහියංගනේ                                    වටේ
ඔරුවට නැඟීලා සුරතට ගත්තු                             රිටේ
පාරු පදින රුව බල වෙරගං                            තොටේ

ගහක් කපාගෙන ඔරුවක්                         කොටාගෙන
හබලක් හදාගෙන ගඟකට                             දමාගෙන
එගොඩත් බලා ගෙන මෙගොඩත්                 බලාගෙන
කොලුවෙක් තෙමී ගෙන ඔරු පදි                  මුලාවෙන 

සස්සඳ සස්සඳ දිය මතුපිට තියේ                             මල
සස්සඳ සස්සඳ දිය පල්ලේ තියේ                             අල
වැස්සට පිනි බබා මෝරන කැකුළු                          මල
මස්ටකයින්ට මුතු කුඩයකි නෙළුම්                         මල

හඳ පානේ ඔරුව පැදගෙන ගඟ                         මැද්දේ
තොටුපල නොදැන ගිය තොටියා විය                බැද්දේ
ඉහළට පදින ඔරු ඇයි පහලට                           පැද්දේ
බස බැස යන දියේ ඔරු නොපදිවු එක                ඉද්දේ

මාතර ගඟේ සිටිනා කිඹුලිගෙ                            පැටියා
තල්ල සුදුයි බෙල්ලේ ගෝමර                           කැටියා
යන එන ඔරු පාරු නවතාගෙන                          සිටියා
මිනී නොකයි මාතර කිඹුලිගෙ                           පැටියා

කන්දේ කකා ලන්දේ යන                            බෝසත්තු
අතමිණි බැඳ පය මිණි බැඳ ජය                            ගත්තු
රජ වාසලින් සොඳ කරැණා ලැබ                          ගත්තු
පින්ගත් ඔයට බැස්සයි ගෝමර                           ඇත්තු

සූරිය උදාවන තුරු පිනි                                    බෑවිල්ල
පාරුව පදින තුරු සයුරේ                              සෙලවිල්ල
මාරුව බල බලා සිත යට                              කැරකිල්ල
කාරිය කෙරෙන තුරු කාගෙත්                        රැවටිල්ල

මොටද උපන්නේ මේ වේලිච්ච                             රටේ
බැඳපු ගල් බැම්ම මයියංගනේ                               වටේ
ඔරුවට නැගීලා සුරතට රැගෙන                             රිටේ
පාරු පදින හැටි බල වේර ගං                             තොටේ

සීරුවේ ගමන් ඇවිදින්                                      පාරුවට
මාරුවේ හබල් අදිමින් විටින්                                    විට
පූරුවේ කරපු අකුසල්                                   ගෙවන්නට
පාරුවේ ඇවිත් දුක් විඳිනව                                    දැනට

ජලේ ගැඹුර දන්නේ කූනිස්සා                               ය
මලේ සුවඳ දන්නේ මී මැස්සා                               ය
කැලේ පළල දන්නේ ඇත් වස්සා                          ය
මලේ ඔතන නොසිටින් ඌ පිස්සා                         ය

බෝඹු ඉදලු දළු ලන්නේ වැස්සකට                       යි
කෙකටිය මලේ වක යන්නේ වතුරකට                 යි
කැළණි ගඟේ ඔරු යන්නේ පැද්ද කොට               යි
කළුගෙ නගා මෙහි එන්නේ නෑ කමට                   යි

මං බාලේ ඇති කළ තලගොයි                       පැටියා
මට තනියට මිදුලේ පෙම් කෙළ                      සිටියා
උගෙ මරුවා ඇවිතින් ඌ අරන්                         ගියා
නිවන් පුරේ පලයන් තලගොයි                      පැටියා

සස්සඳ සසඳ දිය මතු පිට තියේ                          මල
සස්සඳ සසඳ දිය පල්ලේ තියේ                           අල
වැස්සට පිනි බබා මෝරන කැකුළු                     මල
මස්තකයින්ට මුතු කුඩයකි නෙළුම්                    මල

හඳ පානේ ඔරුව පැදගෙන ගඟ                    මැද්දේ
තොටුපොල නොදැන ගිය තොටියා විය        බැද්දේ
ඉහළට පදින ඔරු ඇයි පහළට                      පැද්දේ
බැස යන දියේ ඔරු නොපදිවු එක                  ඉද්දේ

ගමන් යන්නෙ නැකතින් පාරු                    පැදගෙන
සමන් දෙවියන්ට පුද පඬුරු                        බැඳගෙන
මෙවන් කලු ගඟේ ගල් මුල්                      බලාගෙන
අපිත් යමුද සැම දෙවියන්ට                        වැඳගෙන

කතරගමයි දේවාලය                             දෙවියන්ගේ
අතරමගයි අද අපි දිය නෑවේ                            ගඟේ
සතර දෙනයි ගෑවේ රන් සඳුන්                         ඇඟේ
වතුර හොඳයි කවදත් නිල්වලා                         ගඟේ

අවර ගිරේ ගිරි අවරේ ගිරවුන්                                ට
අදින සැරේ රොන් ගෙනියන බඹරුන්                   ට
ගති අවරේ ගිරි මුදුනේ රෑ වෙන්                             ට
එනු මිතුරේ අපි සැමදෙන පීනන්                           ට

හඳ පානේ මද පවනේ ගමන්                               යමූ
රෑ වුණ තැනේ අම්බලමක වාඩි                         වෙමූ
අට පණමක පැණි අරගෙන බෙදා                       කමූ
යහලු අපට ඔරු පැදපන් බුලත්                           දෙමූ

පාට එරන් ගඟ බඩ යන                            කොකුන්නේ
රෑට බතට තොප කොතනද                            ලගින්නේ
ගඟ බඩ අතු නැද්ද තොප නොලැග                   යන්නේ
වංසේ මොටද පණුවන් කන                      කොකුන්නේ

මලේ මලේ තැඹිලිය වැන්න පොල්                      මලේ
රැළේ රැළේ මූදෙන් දමන දිය                                රැළේ
බලේ බලේ රාසිහ දෙවියන්ගෙ                            බලේ
ගලේ කොටුව බැන්දයි තිරිකුණා                          මලේ

බෝඹු ඉදලු දලු ලාදෝ                                නොලාදෝ
කෙකටිය මලේ වක යාදෝ                         නොයාදෝ
කැළණි ගඟේ ඔරු යාදෝ                           නොයාදෝ
කළුගෙ නගා මෙහි ඒදෝ                             නෝඒදෝ

සීරුව දියේ කණු ගොඩ සිටුවා                             මහත
වාරුව ඇතිව දියපිට තැනු ගෙයක්                         ඇත
මාරුව තැනින් තැන බඩු ගෙන ගමන්                     යත
පාරුව වැනි ගෙයක් මේ මුළු ලොවේ                    නැත

මොටද උපන්නේ මේ වියළුවේ                            රටේ
බැඳපු ගල් බැම්ම මහියංගනේ                              වටේ
ඔරුවට නැගීලා සුරතට ගත්තු                              රිටේ
පාරු පදින රුව බල වේරගං                             තොටේ

5 comments:

  1. Anonymous5:58 AM

    Really thanks for posting these poems.. I was looking long time

    ReplyDelete
  2. Anonymous3:55 AM

    Thank you very much

    ReplyDelete
  3. Anonymous11:07 AM

    Mekanm niyama web site ekk scl lamainta godak vedagath wenwa thank you fo all

    ReplyDelete