උපදේශාත්මක කවි /Upadeshathmaka kavi

අඩු කළේ වතුර සැම විට ම                           සෙලවෙන
එම කළේ පිරුණු කල නොසැලෙයි                   එ මෙන
තම තොලේ අකුරු ගා ගත් මද                          පෙළන
දද බලේ උඩඟුවයි පඞි නැත                               එමෙන

අණ කඩ කෙරුම වදයකි ලොව රජුන්                     හට
බුහුමන් නොකිරීම වදයකි                              තවුසනට
හිමි තනියම නිඳුම වදයකි අඹුව                               හට
අවියෙන් තොර වදය මේවා මේ                            අයට

අත මිට ඇති එකා කාබී සියලු                                වරේ
කෑ කෝ ගගා උඩු මහලේ දමති                             හුරේ
එල්ලා ගත් එකා දුගිකම නමැති                           බෙරේ
එක බත් කටක් දිය උගුරක් නැතිව                        මැරේ

අතමිට හිඟ වූ කල දි කොයි කවුරුත් අහක            බලයි
වාසි ඇතොත් හෑම විට ම නෑදෑ හිතවතුන්             වැලයි
ගංගා ඇළ දොළ දිය කඳ හැමදා මුහුදට                  ගලයි
වාසි ඇතොත් ඒ තැනටම කොයි කවුරුත් බැලුම්    හලයි

අන් බලේ අරන් යම් සටනකට                        නොයන්
පින් බලේ කරන අය හට ඇද                       නොකියන්
දුම්මලේ සිඳපු තෙල් ගා කැලේ                       නොයන්
කම්මලේ තරම තිරමට වැඩි                              වෙයන්