තේරවිලි කවි (Therawili kavi)

ගෙදර තිබෙන ලිය තෝරා                           එවාපන්
කැලේ තිබෙන ලිය තෝරා                         එවාපන්
අතු අග තිබෙන ලිය තෝරා                        එවාපන්
කොළඹ තිබෙන ලිය තෝරා                       එවාපන්

ගෙදර තිබෙන ලිය ඇතිලිය                    නොවේදෝ
කැලේ තිබෙන ලිය රඳලිය                    නොවේදෝ
අතු අග තිබෙන ලිය හෙරළිය                නොවේදෝ
කොළඹ තිබෙන ලිය පල්ලිය                නොවේදෝ

උඩින් දුවන වී තෝරා                                 එවාපන්
බිමින් දුවන වී තෝරා                                 එවාපන්
ගේ ළඟ සිටින වී තෝරා                             එවාපන්
වෙල්වල පැසෙන වී තෝරා                        එවාපන්

උඩින් දුවන වී ගිරවී                              නොවේදෝ
බිමින් දුවන වී හාවී                               නොවේදෝ
ගේ ළඟ සිටින වී පරෙවී                        නොවේදෝ
වෙල්වල පැසෙන වී මාවී                      නොවේදෝ

උපදේශ කවි

ගසට කෙටුම ගස මුල පෑයුමෙන්                      දැනේ
මිනිහා නොමිනිහා යන කඩිසරෙන්                  දැනේ
අමුතු බත් දීම අත ඇල්ලුමෙන්                        දැනේ
හානා හීය පානා අඬ හැරෙන්                           දැනේ

වරද පෙනෙන තරමට වැරදුණා                           වේ
වරද ඇතත් නිකරුණේ වැඩ කළා                 නොවේ
වරද පෙනෙති වැඩ නූගත් අයට                     ලොවේ
වරද නැති කෙනෙක් නැත සකි මේ                ලොවේ

ගොඩැල්ලේ තරම දැන ගෙන ළිඳ                   කපනූ
බොරැල්ලේ තරම දැන ගෙන උඩ                    පනිනූ
කඩුල්ලේ තරම දැන ගෙන වැට                       බඳිනූ
තමුන්ගේ තරම දැන ගෙන කල්                       හරිනූ

ඇස නැතිදා පොත් ගත්තේ                          කියන්ටද
දත නැතිදා උක් දඬු ගිනි                               තපින්ටද
වෙර නැතිදා ගහ ගත්තේ                              දිනන්ටද
යුධ ඇතිදා නැති කග කොස්                      කොටන්ටද

එක් උනදාට උක් දණ්ඩේ පැණි                          සේමා
වෙන් උනදාට යක් දණ්ඩේ වද                           සේමා
ගොසින් ගොසින් කටු අත්තේ අග                      සේමා
ඉතින් ලඳේ කරවිල තිබ්බටු                                සේමා

Jana Gee 01

කමත් කවි (kamath kavi)

බුදුන් වඩිති මේ                               කමතට
සඳුන් සුවඳ විසිරෙයි                              වට
යොදුන් උසට තිබෙනා                        බැත
බුදුන් අණින් එයි                             කමතට

දහම් බෙලෙයි මේ                           කමතට
සඳුන් සුවඳ විසිරෙයි                              වට
යොදුන් උසට තිබෙනා                        බැත
දහම් බෙලෙන් එයි                          කමතට

සඟුන් වඩිති මේ                              කමතට
සඳුන් සුවඳ විසිරෙයි                              වට
යොදුන් උසට තිබෙනා                        බැත
සඟුන් අණින් එයි                            කමතට

මේ කාගේ දෝ                                 කමතා
සැම දෙවියන්ගේ                              කමතා
සැම දෙවියෝ බිම                             බඳිතා
බිම් බැදි තැන කොළ                         බඳිතා

මේ කොතනින් ගෙනා                     ගොනා
දෙවුන්දරින් ගෙනා                          ගොනා
ඒ මොනවට ගෙනා                         ගොනා
කොළ මඬනට ගෙනා                      ගොනා

පාරු කවි (Paaru/ Paru Kavi)

ජලේ ගැඹුර දන්නේ කූනිස්සා                               ය
මලේ සුවඳ දන්නේ මී මැස්සා                               ය
කැලේ පළල දන්නේ ඇත් වස්සා                          ය
මලේ ඔතන නොසිටින් ඌ පිස්සා                         ය

බෝඹු ඉදලු දළු ලන්නේ වැස්සකට                       යි
කෙකටිය මලේ වක යන්නේ වතුරකට                 යි
කැළණි ගඟේ ඔරු යන්නේ පැද්ද කොට               යි
කළුගෙ නගා මෙහි එන්නේ නෑ කමට                   යි

මං බාලේ ඇති කළ තලගොයි                       පැටියා
මට තනියට මිදුලේ පෙම් කෙළ                      සිටියා
උගෙ මරුවා ඇවිතින් ඌ අරන්                         ගියා
නිවන් පුරේ පලයන් තලගොයි                      පැටියා

සස්සඳ සසඳ දිය මතු පිට තියේ                          මල
සස්සඳ සසඳ දිය පල්ලේ තියේ                           අල
වැස්සට පිනි බබා මෝරන කැකුළු                     මල
මස්තකයින්ට මුතු කුඩයකි නෙළුම්                    මල

හඳ පානේ ඔරුව පැදගෙන ගඟ                    මැද්දේ
තොටුපොල නොදැන ගිය තොටියා විය        බැද්දේ
ඉහළට පදින ඔරු ඇයි පහළට                      පැද්දේ
බැස යන දියේ ඔරු නොපදිවු එක                  ඉද්දේ

ගමන් යන්නෙ නැකතින් පාරු                    පැදගෙන
සමන් දෙවියන්ට පුද පඬුරු                        බැඳගෙන
මෙවන් කලු ගඟේ ගල් මුල්                      බලාගෙන
අපිත් යමුද සැම දෙවියන්ට                        වැඳගෙන

කතරගමයි දේවාලය                             දෙවියන්ගේ
අතරමගයි අද අපි දිය නෑවේ                            ගඟේ
සතර දෙනයි ගෑවේ රන් සඳුන්                         ඇඟේ
වතුර හොඳයි කවදත් නිල්වලා                         ගඟේ

අවර ගිරේ ගිරි අවරේ ගිරවුන්                               ට
අදින සැරේ රොන් ගෙනියන බඹරුන්                   ට
ගති අවරේ ගිරි මුදුනේ රෑ වෙන්                            ට
එනු මිතුරේ අපි සැමදෙන පීනන්                           ට

හඳ පානේ මද පවනේ ගමන්                              යමූ
රෑ වුණ තැනේ අම්බලමක වාඩි                         වෙමූ
අට පණමක පැණි අරගෙන බෙදා                       කමූ
යහලු අපට ඔරු පැදපන් බුලත්                          දෙමූ