කුරක්කන් කවි (Kurakkan kavi)

දුරුතු මහේදී කැලයට                                 වැදිලා
මසක් පමණ කල් කැලවල්                     කොටලා
මැදින් දිනේදී වල් ගිනි                                තබලා
කුරහන් ඉසිමුව කළුවර                               බලලා

හේනේ පැලේ මා විඳිනා                       සුරුක්කන්
ඌරෝ ඇවිත් වටපිට කරති                      සක්මන්
වැටටත් උඩින් උන් අල්ලන                  මලක්කන්
අපොයි මගේ කිරි වදිනා                       කුරක්කන්

කටු ඇල්ලේ මගෙ හේනේ                    කුරක්කන්
වැට අහුරා ඌරන්ගෙන්                         වලක්කන්
කරගන්නට බැරි උන් මහ                      කුරක්කන්
ඌරෙනි නොකා පලයව් මගෙ               කුරක්කන්

එපෙති දෙපෙති මහ හෙනේ                   කුරක්කන්
මග යන්නෝ මට සරදම්                        කරන්නන්
එපෙති වෙන්ට කවුදැයි දළ                    නරක්කන්
කපා ගනිමු එක පෙත්තේ                      කුරක්කන්

අහස ගොරවලා වැහි එන                        අදික්කන්
ඇඟිලි ඉරිතලා රුව ඇති                         කුරක්කන්
එනව කීවාට නාවේ                               නරක්කන්
නෑනා නාවාට නාරිමි                             කුරක්කන්

කුරක්කන් ගෙදර හෙනේ                       කුරක්කන්
ගොල්ල ලපති ගමරාලගෙ                      කුරක්කන්
තුන්පෙති වෙලා කිරි වැදිලා                    කුරක්කන්
කපා දියන් මගෙ නෑනෝ                        කුරක්කන්

රෑ තිස්සේ මැසි මදුරුවො දුක්                        දෙනවා
සීතල සුළං වැදි වැදි කල් ගත                       වෙනවා
කුරහන් කන්ට එන සතුනුත්                      එළවනවා
එළිවන තුරා පැල්වල ගිනි                     මොලවනවා

අව්ව තමයි පිට දී ගෙන ඉන්න                           බැරී
වැස්ස තමයි කුරහන් වේළන්ට                          බැරී
තරහ තමයි පොඩ්ඩක් ඉවසන්න                        බැරී
පරහ තමයි බිඳි කුරහන් ගන්ට                           බැරී

වාරේ වැස්ස හොර නැතුවම                       වහින්නා
පාරේ තොටේ යන්ඩත් බෑ                     තෙමෙන්නා
ඇල පාරේ ගොයම් ටික නම්                   පැහෙන්නා
ඉහපු කුරක්කන් පැසිලා                              දිරන්නා

පිනිබර කුරක්කන් කිරි වදිනා                       වේලේ
ඉණි වැට කඩා එති ඌරෝ රෑ                        කාලේ
මිණි කිංකිණි හඬ පරදන උඹෙ                      තාලේ
වැනි වැනි කියා ඇදපන් සීපද                         තාලේ

අහසේ තරු සේම ගොවිතැන්                   කරන්නේ
පොළොවේ වැලි සේම බෝගත්                ඉසින්නේ
මගේ හේනමයි ඌරට                         පෙනෙන්නේ
විස්නු සමන් දෙවියෝ නඩු                       බලන්නේ