කුරක්කන් කවි (Kurakkan kavi)

කුරක්කනට නිසි අඟනෝ                    බැහැපල්ලා
ඇවිත් අපෙන් කවි සීපද                          අහපල්ලා
තරක් නොවී අඬ දබරත්                     නොකරල්ලා
කුරක්කනට අත කඩිනම්                        කරපල්ලා

කපා කුරක්කන් කමතට ගෙන                       ආවා
පිට්ටු මල්ල දැකලා බඩගිනි                            ආවා
තට්ටි නෑනෙ දැන් ඉර මුදුනට                         ආවා
පිට්ටු කන්න වර දැන් බඩගිනි                         ආවා

කුරක්කනේ රුව කදිමයි                     බොලන්නේ
ගෑනු හැත්ත වට කරගෙන                      කපන්නේ
කබල් පොත්ත ලිප පිටමයි                   තියෙන්නේ
රොටී පෙත්ත කාලයි වැඩ                      කරන්නේ

උතුරු දිගින් ඌරා හේනට                           එනවා
නපුරුකමට තුඹසේ කුරහන්                        එනවා
මිතුරුකමට මම ඌරා                            එළවනවා
හතර වරම් දෙවි ඌරට හෙන                     දෙනවා

කපා කුරක්කන් කමතේ ගොඩ                කෙරුවා
කකා මල බුලත් කමතේ කෙළ                  ගැසුවා
උයා හැළි වළං අම්මා ගෙයි                        හැදුවා
හේනෙන් ගෙදර එනකොට අලියා             ගැසුවා

බඳිති කඩුලු බැරි අලියන්                       නවතන්ඩ
බඳිති පුද පඬුරු ලොව හැම                    දෙවියන්ඩ
යොදත් නැකැත් පදමට අසුරා                      ගන්ඩ
කපති කුරක්කන් දෙවියෝ රැක                  දෙන්ඩ

කුරක්කන් කපන ගෑනුන්ගේ                       අටියා
ඔහොම කුරක්කන් අපි දුටුවේ                   නැතියා
අද තිස්සෙම මේ අව්වේ පිට                       කකියා
නෑනෝ නුඹ පල්ල බඩගින්නේ                  බැරියා

රන්වන් එරන්වන් කුරහන් පැසෙන              රඟේ
මල්වන් රුවට කිරි කුරහන් පෙනෙන           රඟේ
සෙල්ලම් සිතින් ලොකු ලොකු ගෙඩි කරන  රඟේ
සෙල්ලම් නොකර පලයව් ගිරවුනේ             මගේ