ඔබට අවශ්‍ය කවි වර්ගය singlish වලින් type කරන්න. (eg : kamath kavi, pal kavi, goyam kavi)

Monday

ජන කවි / Sinhala Jana Kavi

සාමාන්‍ය ජනයා අතරේ  ඇති වී ඔවුන් අතරේම ආරක්ෂා වී පැවතුණ කවි ජන කවි වේ. ජන කවි නිර්මාණයේ කළේ සාමාන්‍ය ගැමි ජනයායි. ඔවුහූ තම ජීවන අත්දැකීම් ඇසුරෙන් කවි නිර්මාණය කළෝය. ජන කවි වලින් පැරණි ජනයා ජීවිතය දුටු අන්දම, ජීවිතය ගැන ඔවුන්ගේ අත්දැකීම්, ඔවුන්ගේ සිතුම් පැතුම්, ඇදහිලි, විශ්වාස, ජීවනෝපායන්, දුක සතුට ආදී සියලු හැගීම් අව්‍යාජව පෙන්නුම් කරයි.

මෙම කවි ගැමි වහර මුල් කරගෙන ඉතාම සරල බසින් නිර්මාණය වී ඇත.  ජන කවි විවිධ ලෙස වර්ග කිරීමට අපට හැකිය.

මිනිස් ජීවිතයෙහි උපත, විවාහය වැනි අවස්ථා ගැන කියවෙන ජනකවි.

ආගමික සහ ජාතික වශයෙන් වැදගත් අවස්ථා වල ගැයෙන කවි.

උපදේශාක්තමක කවි.

ගොවිතැන, පතල් කර්මාන්තය, පාරු පැදීම වැනි විවිධ වෘත්තීන් හා සම්බන්ධ කවි.

තේරවිලි කවි.

මේවර කෙළිය, ඔළිද කෙළිය, ලී කෙළි, එළුවන් කෑම, රබන් වාදනය වැනි විවිධ ක්‍රීඩා වලදී ගැයෙන කවි.

බලි තොවිල්, ශාන්ති කර්ම ආදියෙහි ගැයෙන කවි.

Sunday

කරත්ත කවි (Karaththa kavi / karatta kavi)

සසඳ සසඳ හඳ පානේ අපි                      යනවා
මම්මල බඳවා ගොන් බානක්            දක්කනවා
සකිය සගව්වට රෝදය                 කැරකෙනවා
දත් කැකුළට අපි කුරුණෑගල්                 යනවා

හඳපානේ නරකද මීගමු                          යන්න
එම පානේ නරකද වෙළදම්                     ගන්න
බැරි රාලේ කරවල ගඳ                      උසුලන්න
මතු වාරේ නොපතන් මීගමු                     යන්න

පැල් කවි (Pal Kavi)

පැලේ පැදුර සුළඟට වැනි                         වැනීයෝ
වැවේ වතුර රැල්ලට සිඳි                             සිඳීයෝ
වෙලේ ගොයම පින්නට පැසි                    පැසීයෝ
අපේ මෙවන් දුක් දෙවිඳුට                        පෙනීයෝ

විල පාලුයි විල දමලා කොක්කු                       ගියා
මල පාලුයි මල දමලා බඹරු                            ගියා
ගහ පාලුයි පිපි මල් පරවෙලා                          ගියා
මට පාලුයි රංමැණිකා දීගෙ                             ගියා

එගොඩත් බලමි එගොඩත් වවුලන්ගෙ            කැලේ
මෙගොඩත් බලමි මෙගොඩත් වවුලන්ගෙ      කැලේ
දෙගොඩම බලමි දෙගොඩම වවුලන්ගෙ         කැලේ
වව්ලනි තොපට මොර ඉදිලා පල්ලෙ             කැලේ

Monday

පන් නෙලීමේ කවි

අහුරු අල්ලමින් අගමුල කපා                              ගෙනේ
දෙපේලියේ පන් බැදලා තියා                              ගෙනේ
සිව් මුල්ලෙන් එක මුල්ලක් වියා                         ගෙනේ
පැදුරක් මම වියා ගඤ්ඤං හිමි                             සඳුනේ

පෙට්ටියක පන් බැඳලා                                    සුරක්කම්
එ ළඳ බඳට ඉසි ගෝමර                             පෙනෙන්නම්
තුනටිය රිදෙන්නේ මට බැරි                              අනිච්චම්
පැදුර මැදට ඔක්කොම හවඩිය                          ගෙත්තම්

සිතන සිතන සැටියට වියනා                                සැටියා
දෙතනේ තියෙන ගෝමර පෙති රුව                    කැටියා
රත්නගිරි ගෙන්වන දොස ඇරී                                 ගියා
පතඟි පැදුර මම වියලා ගත්                                  සැටියා

අකුලා ගෙන පැදුර ගෙටද                                  යන්නේ
අවලා සිත සිතා බිම අතුරා                               දමන්නේ
කකුල මුලා කැකුලට ලොව                       පෙනෙන්නේ
කුකුලා අඬන තුරු නින්දට                                 යන්නේ

Tuesday

නෙළුම් කවි (Nelum Kavi)

බිළිඳා අඬයි කිරි කට වේලි                           වේලියේ
උගෙ මෝ නෙළයි අව්වේ වේලි                   වේලියේ
කොටිකන් බැබිල එළ තිබ්බටු මහ                  වනයේ
නෙළුමෙන් කාරි නැත නාඞව පුතා                    මයේ

යෙහෙළි නගා වරු නෙළුමට                          එන්නේ
විහිළු කතා සමහරු තෙප                               ලන්නේ
සැහැලි ලෙසට කවි පද                              පවසන්නේ
කහලි වෙලා බුලතට                            නොසිතන්නේ

රිදී වළලු ඇත සමහරැ අත                                 ලාලා
සැදී රුවට නෙළනා ලක                                    ලීලා
කදිම ලෙසට කවි පද                                 තෙපලාලා
පැදි නොයති දුටු අය පිටු                                    පාලා

බැන්දු ලෙසට දිග යට නිල්                          කෙහෙලී
පන්දු ලෙසට දමමින් පැල                                කැරලී
ලන්දු සැවොම එකතුව නොව                          කහලී
සින්දු කියති නොකියති වෙන                            විහිළී

සුබා ගුණැති රුසිරූ                                 අඟනන්නේ
සබා මැදදී කවිපද                                     පවසන්නේ
විභාගයෙන් එන අය                                විමසන්නේ
බඹා මැවූ රුවදෝ                                  මෙළඳුන්නේ

පවර උතුම් වෙළුමක බිජු                               ලොවට
දෙවර බැගින් නෙළනා සොද                            රුවට
අවර දිනිදු රෑ වී යන                                          කලට
ඉවර වෙලා නෑයෝ එති                                 ගොඩට

සෙතක් ලැබේවා තිසරණ සරණින් සැම                වර
මෙලක්දිවට අදිපති සැම සුරිඳුන්                      අවසර
දොසක් ඇතත් දුරහැර සිරි සලසන                  නිරතුර
මදක් කියමි නෙළුම් තහන්චිය මම කවි                කර

Monday

නෙළුම් කවි (Nelum kavi)

කොතන සිටද බඹරිඳු තොප                                        එන්නේ
නිල් වලවේ එගොඩින් අප                                          එන්නේ
කොතනද බඹරිඳු තොප                                     සැතපෙන්නේ
උක්මල මුදුනේ අප                                            සැතපෙන්නේ

කොහොමද බඹරිඳු තොප රොන්                                 ගන්නේ
නාමල නොතළා අප රොන්                                        ගන්නේ
කොහොමද බඹරිඳු නාද                                           කරන්නේ
රූං කියා අප නාද                                                     කරන්නේ

කෙතක ගොයම් පැළ නිල                                     දිලිසෙනවා
වටක ඉඳන් මල් වඩම්                                               තනනවා
තැනක ඉඳන් මල් මාල                                           ගොතනවා
මලක බඹරු සේ වට නද                                              දෙනවා

දුම්බර කෙතේ වැට බැඳලා රැකුම්                                   බැලුම්
මාවැලි ගඟේ දිය බැඳලා කෙතට                                     ගිලුම්
බොළඳ ලියන් කර ඔසවා බලන                                     බැලුම්
තුන්පත් රටාවයි දුම්බර කෙතේ                                    නෙලුම්

ඉරට ඉරක් නැත මෙහෙම ඉරක් නැත
                                                            ඉරිදා පායන ඉර වාගේ
සඳට සඳක් නැත මෙහෙම සඳක් නැත
                                                            සඳුදා පායන සඳ වාගේ
දියට දියක් නැත මෙහෙම දියක් නැත
                                                  කැළණි ගඟේ නිල් දිය වාගේ
කෙතට කෙතක් නැත මෙහෙම කෙතක් නැත
                                            ගොයම් නෙළන මේ කෙත වාගේ

අඳුරු ලලා සෙන්කඩ ගල                                             වසින්නා
පඳුරු ලලා වල්කුඩු මැටි                                               බඳින්නා
අක්කා නඟෝ නැති අරුමේ                                      දැනෙන්නා
මෙදා අඳ කුඹුර නෙළුමෙන්                                       ඇරෙන්නා

කරත්ත කවි (Karatta kavi / karaththa kavi)

ඉරනවද ළඳේ තල කොළ                       ඉරනවද
පුරනවද ළඳේ හැඹිලිය                            පුරනවද
වියනවද ළඳේ හැඹිලිය                           වියනවද
මටදෙන හැඹිලියේ වැඩ ඉවර                   නැතිවද

දුප්පත් කමට ගොන් බැඳගෙන              දක්කනවා
කන්නත් නැතිව රෑ දාවල්                වෙහෙසෙනවා
ගොන්ටත් නොයෙක් වද දීලා             ගෙනියනවා
දැන්වත් දුකට දෙවියෝ පිහිටක්                 වෙනවා

ධීවර කවි (Deevara Kavi)

මුහුදේ අනේ අද මා තනිවී                                 ඉන්නේ
දැනගෙන පාර කොහොමද වෙරළට                  යන්නේ
දනවා මගේ හද දැඩි සෝ දුක්                            ගින්නේ
මොන කරුමයද මා හට මේ පල                        දුන්නේ

සූරිය උදාවන තුරු පිනි                                     බෑවිල්ල
පාරුව පදින තුරු සයුරේ                               සෙලවිල්ල
සූරිය දෙවියන්ගෙ බැල්මෙන්                           පැදවිල්ල
ගොඩ එනතුරු නැතේ අප සිත්                      සැනසිල්ල

සන්තං තං සන්තංතං                                    මෑණියනේ
සෙබස්තියන් බල ඇති                               හාමුදුරුවනේ
මේඝ ජනෙන් අප ගලවනු                               සුවාමිනේ
රුවලට හුළං දෙනවද දෙවි                            මෑණියනේ

Bambara Kavi (බඹර කවි)

Wednesday

පාරු කවි (Paaru/ Paru Kavi)

අතීත සමාජයේ භාණ්ඩ හා මගී ප්‍රවාහනය සඳහා ගොඩබිම මෙන්ම ජල මාර්ග ද යොදා ගැනුණි. ජල මාර්ග, විශේෂයෙන්ම ගංගා, ඔස්සේ සිදු කෙරුණු ප්‍රවාහන කටයුතු සඳහා යොදා ගැනුණේ ඔරු පාරු වේ. මෙසේ ඔරු පාරු පැදීමේ දී ගායනා කල කවි පාරු කවි ලෙස හැඳින්වේ.

පූරුවේ කරපු අකුසල්                                    ගෙවන්නට
පාරුවේ ඇවිත් විය දුක්                                     විඳින්නට
මාරුවේ අවල අදිමින් විටින්                                      විට
සීරුවේ බසිමු ගොස් තුන්                                  මෝදරට

ඔන්න මලේ ඔය නාමල නෙළා                           වරෙන්
අත්ත බිඳෙයි පය බුරුලෙන් තබා                         වරෙන්
කැලණි ගඟේ ඔරු යනවා බලා                            වරෙන්
සාදුකාර දී ඔරුවක නැගී                                      වරෙන්

නාග ලොවට නයි ඇදගෙන                            යන්නාසේ
ගග තුළ පිළිබිඹුව පෙන්නා                                මනාසේ
මහ දාගැබ මයියංගන                                      පරකාසේ
පසුකර වේරගං තොට අපි යමු                         සතොසේ

පාරුව පැද්දේ උඩහට                                       යන්නයි
සතර වරම් දෙවි අවසර                                    දෙන්නයි
කිරිඳි ගඟේ රතු මැණික්                               තිබෙන්නයි
පාරු පදින්නේ මැණික්                                   ගරන්නයි

ගගේ යන්නෙ නැකතින් අගුල                         පැදගෙන
සමන් දෙවියන්ට තුටු පඞුරු                            බැඳගෙන
මෙවන් කළු ගඟේ කණු මුල්                       සොයාගෙන
ඉතින් යමුය හැම දෙවියන්ට                            වැඳගෙන

සූරිය උදාවන තුරු පිනි                                     බෑවිල්ල
පාරුව පදින තුරු ජලයේ                              සෙලවිල්ල
මාරුව බල බලා හිතයට                                කැරකිල්ල
කාරිය කෙරෙන තුරු කාගෙත්                         රැවටිල්ල

මාතර ගඟේ ඉන්නා කිඹුලිගෙ                             පැටියා
තල්ල සුදුයි බෙල්ලේ ගෝමර                            කැටියා
යන එන ඔරු පාරු නවතාගෙන                           සිටියා
මිනී නොකයි මාතර කිඹුලිගෙ                            පැටියා

Sunday

බඹර කවි (Bambara Kavi/ Babara kavi)

මල් හැම තැනම බඹරුන්                                 හඞන්නා
බඹර බැන්ද තැන අපි වද                              සොයන්නා
බඹරු තොපට පින් අත්වෙයි                            කියන්නා
බඹර කපා පැණි සැමටම                                බෙදන්නා

බැද්ද වටට සුදු මොර මල්                                    පිපීලා
සද්ද කර බඹරු ඒ වග                                       කියාලා
ඉටිත් පැණිත් ලොව හැමටම                            බෙදාලා
යන්නං බඹරු දුක් මැසිවිලි                                කියාලා

බැද්ද හැම තැනම මොර මල් සුදු                         එළියා
සද්ද කර බඹරු රොන් ගෙන යති                        එළියා
පණික්කිවරු ඇවිත් උන් හට සිත්                         පිරියා
කවර කලක දක්වුද අපි ඔය                                සැටියා

රොනට යන බඹරු රොන් අරගෙන                       එද්දී
මලට යන බඹරු මල් අරගෙන                              එද්දී
දියට යන බඹරු දිය බීගෙන                                  එද්දී
යන්ට යන බඹරු අඞ අරගෙන                              එද්දී

කුසේ උපන් ලොකු අයියා කරපු                            සැටී
ගසේ ගොසින් වැල් සැර පොට කපා                       බසී
බඹරු සිය දහස් ඇඟ ලේ උරා                             බොතී
පලෙයන් අයියන්ඩි මා එන ගමන්                         නැතී

පල්ලෙ කැලේ ගස් උඩ වැල්                               කපමු
එවැනි කැලේ තැන් තැන්වල රිටි                         කපමු
බඹර ගසේ සහමුල සිට හැර                                 බඳිමු
එකසිය බඹරෙ කැපුමට දෙදෙනාම                         යමු

නට නටා බඹරු අතු අග යන                               කලට
නැමි නැමී කඳින් බරවිය යුතු                                අගට
වදේ කඩා බැරිවුණි එය බා                                  ගන්ට
මුලින් කඳ බිදුණි දෙන්නගෙ                          කරුමයට

මඞුගත හෙල හොඳ රූසිරු                             සොබාවා
එම ගල කෙළ කෙළ ඉන්නට                                ආවා
බලා ඉන්ට දොළ ළඟටම                                      ආවා
වැලේ බැඳුණු දෙන්නට ආයු                              බෝවා

උඩ මාලේ මල් වැසි වැස්සක්                             යනවා
බිම මාලේ මල් වැසි වැස්සක්                             යනවා
ළිප ළියගල් තැන වෙන්වුවොත්                         යනවා
නා ගහ බඹරෙ කැපුමට දෙන්නම                       යනවා

හේලි හෙලේ පොළොවම                        කරකැවිල්ලා
ගල් නළලේ බැන්දා වැනි                            තොටිල්ලා
තොටිල්ල පැද යනකොට                         කරකැවිල්ලා
මඞුගම හෙල බලතොත් මෙහි                        වරෙල්ලා

ඔතන ඉඳින්නා මෙතැනට                          පෙනෙන්නා
එතැනට එන්න මයෙ හිත                       කරකැවෙන්නා
කතා කරන කටහඞ කන                              වැටෙන්නා
හයියෙන් කතා නොකරන් පපුව                          දන්නා

කන්දෙන් බසින්නේ ලිය ගෙදර බල                       බලා
මන්දෙන් බසින්නේ අසු නොවන වල්                    කුලා
දැන් දැන් ලියන්නේ සිත්තම දුරින්                           දරා
යන්නම් මල්ලියේ සඳගල වැටෙන                         තුරා


Saturday

ධීවර කවි / poems of fishermen

කතරගම දෙවිඳු කන්දස්                                      ස්වාමිනේ
ඔරුව රුවල රත්තරනෙන් තනා                              ගෙනේ
කුඹද පරමාණ රිදියෙන් සදා                                    ගෙනේ
ඇහැළ මහට එඤ්ඤයි හිස තබා                               ගෙනේ

පෙර බලලා පැදගෙන යන ඔරුව                                  කට
පෙරළිලා පොඩි පට්ටම් වුණයි                                       වට
පෙරළලා දා ඉඳගෙන අනිත්                                          පිට
පෙරළුනු පිටට කදිමයි කීය මේ                                      පිට

මල්ලි කිය කියයි මට අත                                    වනන්නේ
එළිය වැටි වැටී රුවළයි                                     ඇදෙන්නේ
පුල්ලි වැටි වැටී රැළි කෝඩයි                                  එන්නේ
කල්ලි දූව දැක ඉරිදට රෑ                                       වෙන්නේ

තංගල්ලට යන්නේ වාසි                                         ගන්නයි
හෙට යන්නේ වළවෙන් එගොඩ                            වෙන්නයි
පඩි දුන්නේ තුන් මසකට                                  නොඑන්නයි
කොඩි දැම්මේ මඩකලපුව                                    දිනන්නයි